|
|
 30-03-2008 - Vandaag 29 maart is voor ons een dag van vreugde en verdriet. Vandaag is oom Jeroen jarig. In de toekomst zal dit ook een dag van vreugde en verdriet blijven. Ik wil graag met jullie een lang zal je leven voor Jeroen en Jacko zingen. (Hele kerk zingt zingt het).Lieve kleine Jacko,
Wat heb jij ons de afgelopen tijd veel warmte en liefde gegeven! Onbeschrijfelijk hoeveel we van je houden.
Eerst zagen we je aan allerlei slangetjes en na je dood heb je je pas helemaal bloot mogen geven. Wat een mooie jongen ben je, je hebt wat van ons allemaal. We zijn ongelofelijk trots op je. Opa’s stamhouder, dat ben je en blijf je. Je hebt gevochten tot aan de laatste snik. We hebben afscheid kunnen nemen terwijl je op mama’s buik lag, daar waar je het langste bij ons hebt gewoond. Wat wilden we je graag; het doet ons zeer jou niet verder te mogen leren kennen.
We waren vooraf vooral bang voor mama’s gezondheid en je deed het steeds zo goed. Jij hebt haar gered .... voor ons gered. Maar wat was je ziek Jacko, te vroeg geboren na ruim 30 weken maakte jouw kansen erg klein. Je longen wilden niet rijpen en werden erg ziek, een infectie kwam toen ook nog voorbij. Even mocht je ondertussen van de beademing en raakten wij erg blij. Het duurde niet lang, maar het was wel ons mooiste moment met jou, fijn dat ook Sanne en Julia daarbij waren.
Daarna was het erg moeilijk, je longen werden als een spons, en een longontsteking kwam er ook nog bij. Toen kreeg je ook nog een bloeding in je kleine hoofdje, dat was een hele klap voor jou en ons. Jacko, je gevecht werd oneerlijk het was een strijd die niet te winnen was. Voor ons, papa en mama, kwam het moeilijkste moment in ons leven, maar we zijn blij dat we je een waardig einde konden geven. We hadden een ander mooi ogenblik samen met de familie bij je doop. Je afscheid van het leven was een waardig afscheid, we waren samen met familie en beste vrienden, maar wat deed het pijn. Dat je een vechter was wisten we al, je liet je er zelfs op het laatst niet zomaar onder krijgen en gaf ons nog een paar hele warme uren bij papa en mama op de buik. Je opende je oogje en kneep in papa’s vinger alsof je zeggen wilde “het is goed zo”. Vechten deed je tot op de aller-, allerlaatste snik.
Wat ons nog rest, zijn vele vragen die niet zullen worden beantwoord.
Opa heeft Hanneke al verteld dat je bij haar komt, bij mama’s tweelingzusje en engeltje dat 32 jaar alleen was, kun je nu gaan spelen. Je hebt de afgelopen dagen vele harten gevuld, we weten zeker dat je daar altijd in zult blijven. Bij die van Papa, Mama, Sanne en Julia wel op een heel speciaal plaatsje. Jacko, het was kort en heftig maar bedankt voor alles, lieve zoon.
Papa, Mama, Sanne en Julia.
Een staande ovatie voor Jacko volgt!
Terug naar nieuwsoverzicht
|
|
Op deze site vindt je kort wat informatie over Jacko en kun je een berichtje achterlaten. Ook zullen we wat leuke foto's plaatsen in het fotoboek.
Wil je een kaartje sturen? Dat kan ook! Stuur je kaartje naar het thuisadres van familie van den Oord:
Fam. van den Oord
Uilecotenweg 55
5324 JT Ammerzoden |
